به گزارش قدس آنلاین، سهیل دانش اشراقی در توضیح چگونگی طراحی صحنه سریال رهایم کن بیان کرد: اساسا این طراحی به دلیل تاریخ خاص و روزهایی که اتفاقاتش در آن می افتد و لوکیشن هایی که در تهران بود، طراحی و اجرا شد.

طراح صحنه فیلم سینمایی بی مادر (مرتضی فاطمی ۱۴۰۰) ادامه داد: اول می خواستیم پروژه را به شهرستان ببریم و در آنجا اجرا کنیم اما طراحی ای که مدنظر من بود و روستایی که در ذهن داشتم وجود نداشت به همین دلیل تصمیم گرفتیم که برای این کار دکور طراحی کنیم و کار را در آن دکور اجرا کنیم.

وی افزود: برای این منظور نیاز به یک ده کامل داشتیم با مسیری برای رفت و آمد و گذر و از همه مهمتر عمارتی بود که این آدم ها و خانواده «نایب سرخی» در آن زندگی می کردند؛ و میدانگاهی که کافه داشت و تمام این مکان ها در فیلمنامه بود و اتفاقات زیادی در این چند فضا رخ می داد. به همین دلیل گفتیم که باید این فضا دکور شود.

طراح صحنه فیلم سینمایی خائن کشی (مسعود کیمیایی ۱۳۹۹) اظهار داشت: جایی شبیه به این هم پیدا نکردیم که بگویم لوکیشن اصلی باشد و دکور را در کنار آن اضافه کنیم و مجبور شدیم که تمام این دکور را از صفر و از خاک بسازیم و در دوماه ساختیم.

دانش اشراقی در پاسخ به این پرسش که برای ساخت این دکور چه در ذهن داشت، عنوان کرد: تاریخ روایت قصه برای سال ۱۳۵۲ است و از آن سال تا به امروز یکسری چیزها در روستاها و جاهای مختلف دستخورده شده است. در نتیجه نمی توان یک مکان کاملا ایده آل برای این داستان پیدا کرد؛ ضمن این که شاید به روستایی بروید و مسیری پیدا کنید اما آن عمارت در کنارش نیست؛ بر این ها بیفزایید این را که رفت و آمد به شهرستان برای بازیگران سخت است آن هم در فشردگی و زمان کمی که می خواهید یک پروژه را به انجام و سرانجام برسانید.

طراح صحنه فیلم سینمایی مسخره باز (همایون غنی‌زاده ۱۳۹۷) بیان کرد: در نتیجه لازم بود که مانند تمام دنیا که در عرصه فیلمسازی فضاهایی را طراحی و اجرا می کنند و اصطلاحا به آن کمپ می گوییم، چنین کمپی را بسازیم که ساختیم.

وی افزود: طراحی این فضا حدود سه ماه طول کشید و دوماه تمام برای ساخت آن در جاجرود وقت صرف شد.

دانش اشراقی تصریح کرد: نیاز فیلمنامه و قصه تعریف می کند که چه فضایی برای طراحی، ساخته و اجرا شود؛ مثلا سریال خاتون و زمان روایت آن این گونه بود که نیاز داشت برایش فضایی ساخته و اجرا شود و صحنه و لباس و باقی عناصر برایش تولید شد اما برای سریالی که با فضای روز و زمان حال روایت می شود، نیاز چندانی به صرف هزینه سنگین برای ساخت دکور خاص ندارد.

طراح صحنه فیلم سینمایی روز صفر (سعید ملکان ۱۳۹۸) در پاسخ به این پرسش که آیا شخصیت تهیه کننده و دست و دلبازی بودن وی ارتباطی با کیفیت طراحی صحنه آن دارد، گفت: به همه ربط دارد. تهیه کننده ای که نخواهد هزینه کند دنبال تهیه چنین اثری نمی رود و یک کار ساده و آپارتمانی می سازد. تهیه کننده ای که دنبال کار سخت می رود پی همه چیز را به تنش مالیده، می داند چه می خواهد و از همان ابتدا کار سخت را انتخاب کرده است.

وی ادامه داد: همه ما می دانیم که پروژه تاریخی همیشه هزینه دارد. لباس، صحنه، فیلمبرداری، تدارکات و پیداکردن لوکیشن های عجیب و غریبی که به آن زمان بخورد همه از ملزومات پروژه های تاریخی است.

برنده سیمرغ بلورین طراحی صحنه در سی و نهمین جشنواره فیلم فجر برای فیلم روزی روزگاری آبادان (حمیدرضا آذرنگ ۱۳۹۹) در توضیح این مطلب که جایگاه طراحی صحنه در موفقیت یک فیلم کجاست، خاطرنشان کرد: به هر حال امروز مردم همه تولیدات جهانی را می بینند و چشم آدم نیاز به دیدن زیبایی دارد. مردم امروز فرق تولید خوب و بد را به راحتی متوجه می شوند. ولی نکته اینجاست که زیبایی در طراحی صحنه، لباس و فیلمبرداری خوب مانند یک تزیین زیباست و آنچه که مهم است و اصلی، یک قصه خوب است.

وی ادامه داد: چیزهای دیگر صرفا کمک کننده اند و قصه خوب است که در نهایت مخاطب را نگه می دارد. چیزهای دیگر صرفا کمک می کنند که قصه و کارگردانی به واسطه آنان دیده شود.

طراح صحنه فیلم سینمایی روشن (روح الله حجازی ۱۳۹۹) در پاسخ به این پرسش که آیا قصه رهایم کن را جذاب می داند، گفت: بله قصه خوبی در جایگاه خودش دارد؛ البته بخش هایی از پسندیدن قصه بحث سلیقه است. این سریال رابطه دو برادر و روایت دو تفاوت است؛ روایت دوبرادری که عاشق یک دختر می شوند و مسائلی در زندگی‌ای که تلاش می کنند آن را پیش ببرند پیش می آید. باید بپذیریم که ژانر این سریال عاشقانه است و به همین دلیل پارامترهای عاشقانه را در خود دارد.